Τι είναι όμως άραγε αυτό που κρύβεται πίσω από τις λέξεις και πως αυτές μπορούν να αποκτήσουν νόημα αλλά και διαφορετικό περιεχόμενο σε κάθε περίπτωση;
Ο λόγος όπως και οι λέξεις αποτελούν βασικό συστατικό της επικοινωνίας. Μέσα από τις λέξεις ο άνθρωπος -που κάποτε έβγαζε άναρθρες κραυγές- κατάφερε να έρθει σε επαφή με τους συνανθρώπους του και να πραγματοποιήσει την αρχή αλλά και τη ομαλή διεξαγωγή της επικοινωνίας.
Ως ταγός του λόγου αλλά και των λέξεων, ο λόγος που απορρέει από τους δημοσιογράφους αποτελεί αντικείμενο μίμησης και αναφοράς.
Πιο συγκεκριμένα, ο δημοσιογραφικός λόγος- τόσο προφορικός όσο και γραπτός – επειδή βρίσκεται καθημερινά στο επίκεντρο, οφείλει να τηρεί ορισμένους «κανόνες».
Ένας σωστός δημοσιογράφος πρέπει να έχει πλήρη γνώση του νοήματος των λέξεων που χρησιμοποιεί , καθώς η λανθασμένη χρήση μιας λέξης έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή της ίδιας της έννοιας.
Η λέξη «κρίση» για παράδειγμα, δεν παραπέμπει μόνο στην οικονομική κρίση ,την οποία βιώνουμε στις μέρες μας, αλλά πολύ περισσότερο στην σωστή σκέψη και αντίληψη ενός ανθρώπου(π.χ. είναι στην κρίση σου..).
Πολλές φορές αναφερόμενοι σε θέματα υγείας εθίζεται να χρησιμοποιούμε την όρο κρίση (νευρική κρίση).
Ακόμα και στην θρησκεία η λέξη κατέχει σημαντικό ρόλο. Οι πατέρες της εκκλησίας μιλούν για « την ώρα της κρίσεως» δηλαδή τη Δευτέρα Παρουσία.
Μια ακόμη έννοια της λέξης αποτελεί και η χρήση της ως επιφώνημα μέσα σε άλλες φράσεις(Κρίμα στο μπόι σου).
Η λέξη που έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα και δήλωνε την απόφαση,
χρησιμοποιήθηκε αργότερα κατά την περίοδο του χριστιανισμού για να δηλώσει την θεϊκή καταδίκη. Με την πάροδο του χρόνου απέκτησε και άλλα διαφορετικά νοήματα.
Τι γίνεται όμως όταν η γλώσσα άλλα λέει κ άλλα εννοεί?
Πολλές φορές παρατηρούμε μια λέξη να χρησιμοποιείται μεταφορικά, με σκοπό να υποδηλώσει κάτι.
Με ένα απλό ξεφύλλισμα μιας εφημερίδας ή ενός περιοδικού γίνεται φανερό πως σήμερα ο δημοσιογραφικός λόγος είναι διάσπαρτος από λογοτεχνικά στοιχεία και λυρισμό.
Στις μέρες μας, οι δημοσιογράφοι αδυνατούν να ορίσουν σωστά το νόημα κάποιων λέξεων, "παραμορφώνοντάς" τις και "αλλοιώνοντας" το νόημά τους.
Ως φορέας όμως των γνώσεων και των λέξεων –μέσα από κανάλια και εφημερίδες- ο δημοσιογράφος και πιο συγκεκριμένα ο δημοσιογραφικός λόγος οφείλει να ελέγχει το νόημα των λέξεων που χρησιμοποιεί καθημερινά.
Γιατί όταν οι δημοσιογράφοι δεν σέβονται το νόημα των λέξεων, και οι άνθρωποι που μιμούνται τα μέσα ενημέρωσης.. δεν θα σεβαστούν τις λέξεις και ως επακόλουθο την ίδια την κοινωνία.
Η ύπαρξη σωστών δημοσιογράφων αλλά και φορέων της γλώσσας και της εκπαίδευσης που θα μυήσουν τους ανθρώπους και δη τους νέους στη σωστή χρήση των λέξεων είναι επιτακτική ανάγκη, όχι μόνο για την διεκπεραίωση μιας σωστής επικοινωνίας αλλά πολύ περισσότερο για τον σεβασμό απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό και στις λέξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου