Η Σοφία Πέρπερα είναι υπεύθυνη για το πρώτο οργανωμένο πρόγραμμα προβολής του ελληνικού οίνου στη Βόρεια Αμερική
H Σοφία Πέρπερα συνομιλεί με οινοπαραγωγούς.
Συγκαταλέχθηκε ανάμεσα στα 100 άτομα με τη μεγαλύτερη επιρροή στις Ηνωμένες Πολιτείες ενώ το 2011 ανακηρύχθηκε η «σημαντικότερη Πρεσβευτής για το ελληνικό κρασί», μετά από δημοσκόπηση του Wine Business International. Η Ελληνίδα οινολόγος και διευθύντρια της εταιρείας «Αll about Greek wine» Σοφία Πέρπερα, φαίνεται πως έχει βρει τον τρόπο για να κάνει το ελληνικό κρασί διάσημο στην Αμερική. Μιλήσαμε μαζί της για το πώς ξεκίνησε η πρωτοβουλία και μας είπε μερικά μυστικά του ελληνικού οίνου.
Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με το συγκεκριμένο χώρο;
Τελείωσα το Χημικό παίρνοντας την ειδικότητα της οινολόγου. Αυτό όμως δεν μου ήταν αρκετό και αποφάσισα να πάω για μεταπτυχιακές σπουδές στο Μπορντώ. Εκεί παρακολούθησα ένα τμήμα οινολογίας και ένα γευσιγνωσίας και μαγεύτηκα με το κρασί.
Στη συνέχεια επέστρεψα στην Ελλάδα και άρχισα να εργάζομαι στο Σύνδεσμο Ελληνικού Οίνου. Η απασχόλησή μου στο Σύνδεσμο που άνοιξε ορίζοντες προς πολλές και διαφορετικές οινικές κατευθύνσεις και ταυτόχρονα μου μετέδωσε το «μικρόβιο» του να εργάζεσαι για τα κοινά.
Πότε ιδρύθηκε η εταιρία «Αll about Greek wine» και πόσος κόσμος την εμπιστεύεται σήμερα;
Η εταιρία All About Greek Wine ιδρύθηκε το 2003. Μετακόμισα στις ΗΠΑ το 2002 και άρχισα να βοηθώ στο κομμάτι των πωλήσεων και του marketing κάποιες εταιρείες εισαγωγής ελληνικών κρασιών. Σύντομα συνειδητοποίησα, με μεγάλη μου απογοήτευση, ότι ελάχιστοι γνώριζαν τι θα πει ελληνικό κρασί και δεν γινόταν καμία συλλογική ενέργεια προβολής, σε αντίθεση με όλες τις άλλες οινοπαραγωγικές χώρες του κόσμου. Είχα την τύχη να γνωρίσω σε βάθος το χώρο του ελληνικού κρασιού και τα τεράστια ποιοτικά άλματα των τελευταίων χρόνων. Έτσι επέστρεψα στην Ελλάδα και συναντήθηκα με τα σημαντικότερα ελληνικά οινοποιεία που εξήγαγαν στις ΗΠΑ. Τα οινοποιεία αποφάσισαν να συνεργαστούν και έτσι ξεκίνησε το All About Greek Wine. Αρχικά ως ιδιωτική πρωτοβουλία περίπου 20 που στη συνέχεια έγιναν 25 ελληνικών οινοποιείων τα οποία αποφάσισαν να ρισκάρουν και να αναλάβουν στις πλάτες τους το μέλλον του ελληνικού κρασιού. Γιατί οι 20-25 αυτοί οινοπαραγωγοί έτρεχαν ένα generic πρόγραμμα που βοήθησε και βοηθάει όλο τον κλάδο. Η καμπάνια πήγε εξαιρετικά καλά για 3 χρόνια. Όλα όμως έδειχναν ότι έπρεπε να πάμε στο επόμενο στάδιο: να προστεθούν καταχωρήσεις στα περιοδικά και περισσότερες εκθέσεις. Το κόστος αυτό ήταν πολύ μεγάλο για να το σηκώσουν μόνα τους τα οινοποιεία και μου ζήτησαν να τους βοηθήσω να υποβάλουν μια πρόταση για χρηματοδότηση από την ΕΕ πράγμα που έγινε. Η πρόταση εγκρίθηκε και ξεκινήσαμε ένα νέο πρόγραμμα που ήταν ουσιαστικά η συνέχεια του All About Greek Wine. Φορέας υλοποίησης του προγράμματος ήταν ο Ελληνικός Οργανισμός Εξωτερικού Εμπορίου και δικαιούχος η ΕΔΟΑΟ. Με το τέλος των 3 χρόνων ξεκίνησαν τα προγράμματα προβολής του ελληνικού κρασιού στο πλαίσιο της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς Οίνου. Η συνεργασία μου με την ΕΔΟΑΟ και τον ΟΠΕ συνεχίζεται εδώ και 7 χρόνια. Σήμερα η All About Greek Wine, που αποτελεί πλέον όνομα της εταιρείας μου, έχει αναλάβει εκ μέρους της ΕΔΟΑΟ τη λειτουργία του Γραφρείου Οίνου για τη Β. Αμερική ενώ συνεργαζόμαστε επίσης με τον ΟΠΕ στη διοργάνωση των εκδηλώσεων όπως πχ Road Shows, γευστικές δοκιμές και σεμινάρια, επισκέψεις σημαντικών opinion makers στην Ελλάδα και συμμετοχή σε εκθέσεις. Συνεργαζόμαστε επίσης με τα οινοποιεία της Σαντορίνης στη διοργάνωση ένος εξαιρετικά δυναμικού και με χρήση της τελευταίας τεχνολογίας στον τομέα του marketing προγράμματος προβολής των Σαντορινιών κρασιών στις ΗΠΑ με διακριτικό τίτλο Wines from Santorini.
Ποιες ήταν οι δραστηριότητές σας στην Ελλάδα προτού επεκταθείτε στις Η.Π.Α.;
Εργάστηκα στο Σύνδεσμο Ελληνικού Οίνου για 4 έτη από το 1998 έως το 2001. Το 2001 άρχισα να εργάζομαι ως free lancer για περίπου ένα χρόνο και στη συνέχεια μετακόμισα στις ΗΠΑ το 2002. Κατά τη διάρκεια της απασχόλησής μου στο ΣΕΟ ασχολήθηκα με την προβολή του ελληνικού κρασιού, με την αμπελοοινική νομοθεσία και με το σχεδιασμό εκπαιδευτικών προγραμμάτων στον αμπελοοινικό τομέα.
Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε στις Η.Π.Α. ξεκινώντας αυτό το εγχείρημα;
Όταν ξεκινήσαμε την καμπάνια το ελληνικό κρασί βρισκόταν στην καλύτερη περίπτωση στην κατηγορία των others είτε επρόκειτο για ένα περιοδικό που θα έκανε αξιολογήσεις κρασιών από ολόκληρο τον κόσμο, είτε λίστα κρασιών σε εστιατόριο, είτε το ράφι μιας κάβας.
Το πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε είχε να κάνει με τις αρνητικές σχέσεις μεταξύ των ελλήνων εισαγωγέων ελληνικών κρασιών αλλά και τη δυσπιστία τους απέναντί μας. Ακόμα και σήμερα πολύ δύσκολα να καθίσουν οι εισαγωγείς στο ίδιο τραπέζι ενώ αντίθετα τα οινοποιεία έχουν εδώ και καιρό κατανοήσει ότι μόνο εάν συνεργαστούν θα μπορέσουν να προχωρήσουν μπροστά.
Για ποιο λόγο πιστεύετε πως οι ξένοι αγάπησαν το ελληνικό κρασί και σας έδωσαν αυτή τη διάκριση;
Οι ξένοι και κυρίως οι Αμερικανοί με τους οποίους ασχολούμαι κυρίως αλλά και οι Καναδοί αγάπησαν το ελληνικό κρασί για 2 κυρίως λόγους:
Γιατί προσφέρει κάτι το διαφορετικό στη σημερινή κορεσμένη παγκόσμια οινική αγορά. Με την τεχνολογία στην παραγωγή του κρασιού να έχει φθάσει σε τέτοιο σημείο σήμερα που να θεωρείται δεδομένο ότι η ποιότητα ενός κρασιού θα είναι καλή, εκείνο που μετράει είναι να είσαι διαφορετικός. Να μπορείς να προσφέρεις κάτι το μοναδικό. Και αυτό ακριβώς προσφέρει το ελληνικό κρασί μέσω των ξεχωριστών γηγενών ποικιλιών σταφυλιού από τις οποίες παράγεται. Οι ποικιλίες αυτές έχουν μοναδικά αρώματα και εξαιρετική δομή και οξύτητες που όχι μόνο προκαλούν τον ενθουσιασμό αλλά αποτελούν και το καλύτερο συνοδευτικό για μεγάλη γκάμα εδεσμάτων. Είναι δηλαδή το ελληνικό κρασί όπως λένε οι ειδικοί Food Friendly.
Το άλλο δυνατό χαρτί του ελληνικού κρασιού στην Αμερικανική αγορά έχει να κάνει με το γεγονός ότι έχει εξαιρετική σχέση ποιότητας και τιμής για την μεσαία και υψηλή κατηγορία στην οποία στοχεύει. Θα σας φέρω για παράδειγμα το ξινόμαυρο το οποίο πολλοί παρομοιάζουν είτε με το Nebiolo είτε με Βουργουνδέζικα pinot noirs. Όμως οι τιμές των κρασιών της Νάουσας είναι αρκετές φορές πιο κάτω από τα αντίστοιχα της Βουργουνδίας και του Barolo γιατί απλούστατα δεν είναι γνωστά όπως εκείνα.
Πως αισθάνεστε για τη διάκριση αυτή;
Αρχικά όταν είδα τη λίστα με τα άτομα που ήταν στη λίστα νόμισα ότι κάποιος μου έκανε πλάκα. Αισθάνομαι πολύ χαρούμενη για τη διάκριση αυτή γιατί δείχνει ότι οι προσπάθειές μας για το ελληνικό κρασί τα τελευταία 8 χρόνια σίγουρα δεν έχουν περάσει απαρατήρητες στην Αμερικανική αγορά. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους της λίστας των Top 100 most influential people in the US wine market, η διάκριση αυτή δίνεται σε ανθρώπους που επηρεάζουν με κάποιον τρόπο τους τομείς ενασχόλησής τους και το γεγονός ότι η λίστα περιέλαβε και μία Ελληνίδα θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Eχει αυξηθεί το ενδιαφέρον για το ελληνικό κρασί μετά από αυτή σας την ενέργεια;
Τα άρθρα για το ελληνικό κρασί στα οινικά περιοδικά και τις εφημερίδες, στις εκδόσεις γαστρονομίας αλλά και σε δημοφιλή food & wine blogs δεν σταματούν και μάλιστα με ελάχιστο budget διαφημίσεων σε σχέση με άλλες οινοπαραγωγικές περιοχές.
Οι οινοχόοι έχουν αγκαλιάσει το ελληνικό κρασί. Αυτό αποδεικνύεται από την 22η δημοσκόπηση του γνωστού περιοδικού Wine & Spirits, το annual restaurant poll, που καταγράφει τις τάσεις που παρατηρούνται στην εστίαση σε ολόκληρη την Αμερική. Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση το ελληνικό κρασί ξεπερνάει πλέον το 1,3% ενώ 3 ελληνικά brands εμφανίζονται ανάμεσα στα 50 πιο δημοφιλή. Έτσι το περιοδικό από πέρσι περιλαμβάνει ξεχωριστή κατηγορία για το ελληνικό κρασί στα αποτελέσματα της δημοσκόπησης. Εάν μου λέγατε πριν μερικά χρόνια ότι στην αναφορά των τάσεων που παρατηρούνται στην Αμερικανική εστίαση θα υπήρχε ξεχωριστή αναφορά στο ελληνικό κρασί θα πίστευα ότι ονειρεύεστε!
Το πιο ελπιδοφόρο νέο όμως είναι ότι ελληνικά κρασιά πλέον περιλαμβάνονται στο portfolio σημαντικότατων Αμερικανικών εταιρειών εισαγωγής και διανομής όπως πχ Michael Skurnick, Frederick Wildman, Winebow, VOS Selections κλπ. Αυτό το τελευταίο είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί το πιο αδύναμο στοιχείο των ελληνικών κρασιών ήταν η ανυπαρξία καλής και σταθερής διανομής. Και αυτό ήταν ίσως η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσαμε. Δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ κάποιο πρόβλημα ή κάποιο παράπονο σε σχέση με την ποιότητα των ελληνικών κρασιών. Το παράπονο που συχνά ακούγαμε ήταν «πολύ ωραία αυτά τα κρασιά αλλά που μπορώ να τα βρω;»
Τη στιγμή αυτή στη Νέα Υόρκη κυρίως αλλά και σε άλλες Αμερικανικές μητροπόλεις με οινική κουλτούρα έχει βελτιωθεί πάρα πολύ η παρουσία του ελληνικού κρασιού όχι μόνο στα εστιατόρια αλλά και στις κάβες.
Πως δουλεύουν οι ξένοι παραγωγοί και γίνονται τόσο δημοφιλή τα κρασιά τους; Τι πρέπει να κάνουν οι Έλληνες για να προωθήσουν το κρασί;
Οι ξένοι παραγωγοί δουλεύουν εδώ και πολλά χρόνια μαζί, έχουν σημαντική οικονομική υποστήριξη από τα κράτη τους και έρχονται τακτικά στις αγορές που τους ενδιαφέρουν. Το μυστικό για τους παραγωγούς είναι απλό: θέλει υπομονή και επιμονή και κυρίως δεν πρέπει να έχουν την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να πουλήσουν τα κρασιά τους εξ αποστάσεως. Δεν αρκεί να βρουν έναν εισαγωγέα. Θα πρέπει να έρχονται συχνά για να υποστηρίζουν τις πωλήσεις τους. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάνε ότι οι παραγωγοί θεωρούνται stars γιαυτό πρέπει να εμφανίζονται όσο πιο τακτικά μπορούν.
Εννοείται ότι θα πρέπει να συνεχίσουν να παράγουν σε σταθερή βάση ποιοτικά προϊόντα.
Το θέμα της ποιότητας όμως όπως είπα και παραπάνω το θεωρώ δεδομένο. Εάν έχουν αμφιβόλου ποιότητας κρασιά δεν πρόκειται να πάνε μακριά σε αγορές που κατακλύζονται από ποιοτικά προϊόντα. Εκείνο όμως που θα πρέπει επίσης να προσέξουν είναι η εμφάνιση των κρασιών τους. Ας προσπαθήσουν να ευχαριστήσουν τους καταναλωτές στις χώρες στις οποίες στοχεύουν ακόμα και ενάντια στις δικές τους αισθητικές επιλογές. Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνούν ότι πολλές φορές σε μια ετικέτα the less is better.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας, οι επόμενες κινήσεις για τη προώθηση του οίνου;
Παρότι έχουμε καταφέρει αρκετά πράγματα σε σύντομο χρονικό διάστημα υπάρχουν ακόμα πάρα πολλά που πρέπει να γίνουν στις αγορές με τις οποίες ασχολούμαστε για να βελτιωθεί η παρουσία του ελληνικού κρασιού. Και με αυτό σκοπεύω να συνεχίσω να ασχολούμαι.
Ρεπορτάζ: Μισεμικέ Γεωργία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου