Της πατρίδας μου η σημαία έχει χρώμα γαλανό...

Η πρόσφατη συγκέντρωση των μουσουλμάνων στα Προπύλαια προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και έθεσε επί τάπητος το ζήτημα του δημόσιου χώρου και κατά πόσο αυτός είναι ελεύθερος για διαμαρτυρίες αλλά και κάθε είδους εκδηλώσεις.
Το ζήτημα αυτό είχε τεθεί εδώ και αρκετά χρόνια, καθώς είτε με την προσβολή δημόσιων χώρων είτε με το κάψιμο της ελληνικής και όχι μόνο σημαίας κάποιοι θεώρησαν ως κατακριτέες τέτοιου είδους ενέργειες και πράξη βεβήλωσης απέναντι στα εθνικά σύμβολα και μνημεία.
Γιατί όμως το κάψιμο της σημαίας θεωρείται από κάποιους ως βέβηλη πράξη?
Μέσα από το κάψιμο μιας σημαίας εκφράζονται μια σειρά από καταστάσεις και γεγονότα.
Όσοι διαπνέονται από εθνικισμό με αυτήν την ενέργεια βλέπουν την καταστροφή-προσβολή της σημαίας ως κάτι επιλήψιμο που οδηγεί στην κατάρευση του έθνους. Κάποιοι άνθρωποι έδωσαν την ζωή τους για αυτήν ,για να είναι το έθνος ελεύθερο.Το κάψιμο λοιπόν της σημαίας αποτελεί ασέβεια απέναντι σε εκείνους που έδωσαν την ζωή τους.
Η Εθνική σημαία αποτελεί κρατικό σύμβολο που θεωρείται το πιο σεβαστό πράγμα σε ένα κράτος. Γι’αυτόν τον λόγο προστατεύεται από την νομοθεσία της χώρας από το άρθρο181 το οποίο αναφέρει ότι όποιος, για να εκδηλώσει μίσος ή περιφρόνηση, αφαιρεί, καταστρέφει, παραμορφώνει ή ρυπαίνει την επίσημη σημαία του Κράτους ή έμβλημα της κυριαρχίας του, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο (2) ετών.
Η σημαία που αποτελεί σύμβολο,για κάποιους μπορεί να εκφράζει πολλά και για κάποιους άλλους πάλι ,τίποτα.
Δεν είναι λίγες οι φορές που αναρχικοί καίνε την σημαία ως αντίδραση απέναντι στο κατεστημένο. Σε αυτήν την περίπτωση η σημαία γίνεται αντικείμενο επίθεσης εκ μέρους των καταπιεσμένων, σε στιγμές που εξεγείρονται. Η καταστροφή της αποτελεί για τους εξεγερμένους μια συμβολική απελευθερωτική πράξη απέναντι στην καταπίεση την οποία ζουν την συγκεκριμένη περίοδο.
Οι αναρχικοί αποδέχονται την χρήση της μαύρης σημαίας γιατί αυτή αποτελεί ένα μέσο έκφρασης ενάντια στην κρατική τυραννία, ένα μέσο έκφρασης της πάλης για την πανανθρώπινη χαμένη ελευθερία.
Η ανάρτηση όμως για παράδειγμα μιας μαύρης σημαίας σε ένα μνημείο και δη στο μνημείο του Άγνωστου στρατιώτη, αποτελεί διαστρέβλωση του συμβολισμού του μνημείου. Το μνημείο του Άγνωστου στρατιώτη είναι ο τάφος εκείνων που έπεσαν για έναν σκοπό, για την πατρίδα και η ταυτότητά τους δεν αναγνωρίστηκε ποτέ.
Μια ξεχωριστή περίπτωση αποτελεί η Αμερική, όπου ο νόμος επιτρέπει το κάψιμο των σημαιών από διαδηλωτές, επειδή θεωρείται συμβολική πράξη, τμήμα ευρύτερης πολιτικής κριτικής.
Μέσα από το καταστροφή μιας σημαίας-όταν αυτή έχει σκοπό να βλαψει έναν άνθρωπο- η ανθρωπιά χάνει την ισχύ της και την θέση της παίρνει η κτηνωδία και ο αναρχισμός. Όταν κάποιος σκοτώσει έναν συνάνθρωπό του για χάρη μιας σημαίας τότε γίνεται απάνθρωπος.
Όσοι εκμεταλλεύονται την ελληνική σημαία για προσωπικούς λόγους ,όσοι δηλαδή ταυτίζουν το εθνικό με το ιδιωτικό συμφέρον, στην πραγματικότητα μπερδεύουν το «πατρίς» με το «πάρτης»...

Read more »

ΑΠ-ΟΧΙ

Κατά τον Αριστοτέλη, ο άνθρωπος είναι «πολιτικό ζώο». Και αυτή του η ιδιότητα διαφαίνεται μέσα από τη δυνατότητα συμμετοχής του στα κοινά(του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι). Η αποχή από τα κοινά της πόλης κατά την αρχαιότητα θεωρούταν ως ένα από τα μέγιστα σφάλματα ενός πολίτη.

Με 40% αποχή από τις εκλογές οι πολίτες έδωσαν το δικό τους μήνυμα απέναντι στο «παιχνίδι» των πολιτικών, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο τη δυσαρέσκειά τους και την απαξίωσή τους προς το σύνολο των πολιτικών κομμάτων.
Ο δικομματισμός έχασε έδαφος , τα δύο μεγάλα κόμματα δεν κατάφεραν να συσπειρώσουν πολλούς ψηφοφόρους, ενώ έγινε φανερή μια διάθεση ενίσχυσης του κομουνιστικού κόμματος(Κ.Κ.Ε).
Τα αίτια του φαινομένου είναι πασιφανή. Οι πολίτες έπαψαν εδώ και καιρό να ασχολούνται με την πολιτική. Είναι πλέον φανερή η απογοήτευση και η κούραση της ελληνική κοινωνίας που δέχεται απανωτές πιέσεις και βρίσκεται στα πρόθυρα κρίσης.
Το πολιτικό σκηνικό εξακολουθεί να παραμένει ίδιο, η αλλαγή θα αργήσει να έρθει.
Μέχρι τότε όμως στον ορίζοντα δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει αισιόδοξο και που να μπορεί να οδηγήσει στην αλλαγή.
Αυτοί οι ίδιοι που δεν μπόρεσαν( ο καθένας για τους δικούς του λόγους) να παρευρεθούν στις εκλογές, είναι αυτοί που κατηγόρησαν τη σημερινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα και την γενικότερη ανεπάρκεια του πολιτικού συστήματος.
Eίναι αδιανόητο να διαμαρτύρεται κάποιος για την κακή κατάσταση, ενώ ο ίδιος δεν θέλησε να την αλλάξει παρ'όλο που είχε το δικαίωμα.
Η αποχή της Κυριακής αλλά και κάθε Κυριακής συνέβαλλε στο να συντηρηθούν οι μέχρι τώρα παρατάξεις που έχουν χτίσει την ιδεολογίας τους μέσα από τις πελατειακές σχέσεις και τον νεποτισμό.
Η αποχή ίσως είναι η λάθος επιλογή, καθώς δείχνει περισσότερο την διάθεση της παραίτησης από την πλευρά τον πολιτών και όχι την μορφή μιας ενεργούς διαμαρτυρίας.. Πόσες θυσίες άλλωστε δεν έκαναν οι γυναίκες για να μπορούν σήμερα να έχουν το δικαίωμα της ψήφου?? Οι κομματικές δυνάμεις είναι οι μόνες κερδισμένες από αυτήν την εξέλιξη.
Σε μια χώρα κατεξοχήν πολιτικοποιημένη, η αποχή δείχνει στοιχεία απάθειας, άγνοιας, αδιαφορίας ακόμη και αντίδρασης απέναντι στο κοινωνικό κατεστημένο.
Από την άλλη πλευρά πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν πως τα πολιτικά κόμματα εξυπηρετούν σκοπιμότητες και έχουν ως σκοπό να ευνοήσουν συγκεκριμένα κοινωνικά στρώματα. Η αποχή αποτελεί ένα πολιτικό μήνυμα αυτών που πασχίζουν και προσπαθούν να βγάλουν τα προς το ζην απέναντι σε αυτούς που είναι ουσιαστικά ΄΄βολεμένοι΄΄ σε μια θέση.
Η συνειδητή αποχή από τις εκλογές το μόνο που κάνει είναι να επιτρέπει να υπάρχουν στο πέρασμα του χρόνου τα στερεότυπα των κομμάτων, μη επιτρέποντας στους πολίτες να παρέμβουν στις δομές τους και να αλλάξουν τα δεδομένα τους.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα φτάσουμε ποτέ στο παράδειγμα των Η.Π.Α, όπου αυτοί που προσέρχονται στις εκλογές αποτελούν μόλις το 25% όσων έχουν δικαίωμα ψήφου..
Σίγουρα τότε η κατάσταση θα είναι σοβαρή για την ελληνική κοινωνία.

Read more »

ΠΡΟ-ΚΡΙΣΗ…

Στους χαλεπούς αυτούς καιρούς της οικονομικής κρίσης και ενώ η λέξη ποδόσφαιρο θα έπρεπε να παραπέμπει σε ένα αγώνισμα που σχετίζεται με την δόξα, την νίκη και τις αμέτρητες στιγμές χαράς που αυτό προσφέρει, μόνο αυτοί οι χαρακτηρισμοί δεν μπορούν να του αποδοθούν..

Αρχίζει το ματς …άδειασαν οι δρόμοι…η ώρα ζυγώνει..
Αρχίζει το ματς ….ή μήπως τελειώνει??
Ένα κρίσιμο ερώτημα το οποίο απασχολεί τις μέρες μας και καταδεικνύει στο έπακρο την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας .
Με την οικονομική κρίση να μαστίζει μεγάλο μέρος της χώρας, έχοντας επιπτώσεις και συνέπειες σε όλους τους τομείς της ζωή -και πιο συγκεκριμένα στον αθλητικό- οι αθλητικές εταιρίες καλούνται να παίξουν ένα παιχνίδι για γερά νεύρα.
Για ακόμη μια φορά ο επαγγελματικός αθλητισμός που συνηθίζει να προσφέρει αμέτρητες χαρές και τρόπους εκτόνωσης από την καθημερινότητα, θα εξακολουθήσει όπως και παλιά να επιβιώνει με δανεικά..
Οι κύριες πηγές χρηματοδότησης του αθλητισμού(εισιτήρια, τηλεοπτικά δικαιώματα, εμπορικές συμφωνίες, κρατικές χορηγίες)έχουν ήδη αρχίσει να εφαρμόζουν και να σχεδιάζουν περικοπές που το μόνο σίγουρο είναι πως θα βλάψουν και θα κοστίσουν σημαντικά στον αθλητισμό και δη στο ποδόσφαιρο.
Η περίοδος 2010-2011 αποτελεί μια δύσκολη αγωνιστική περίοδος καθώς οι εισπράξεις των εισιτηρίων αναμένεται να πέσουν κατακόρυφα..
Η οικονομική εξαθλίωση που έχει προκαλέσει απογοήτευση, η αύξηση της ανεργίας που έχει οδηγήσει στα όρια πολλούς νέους ανθρώπους είναι λογικό και επόμενο πως θα οδηγήσει στη μείωση των φιλάθλων των ομάδων.
Και ενώ τόσα χρόνια παρατηρούταν το φαινόμενο της κατά συρροής παροχής χρημάτων από εταιρίες του Ελληνικού Δημοσίου αλλά και από άλλους φορείς, κατεξοχήν αθλητικούς, όπως ο ΟΠΑΠ (βασικός χορηγός) πλέον γίνεται φανερό πως οι εταιρίες αυτές δεν είναι διαθέσιμες να χρηματοδοτήσουν στο έπακρο τους συλλόγους και τις ομάδες.
Οι υπάρχουσες οικονομικές συνθήκες μόνο χειρότερα μπορούν κάνουν τις συμφωνίες με τους εμπόρους που έχουν ως σκοπό την προβολή τους μέσω της διαφήμισής(φανέλες με λογότυπους) τους από κάποια ομάδα. Ήδη ομάδες όπως η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και ο ΑΡΗΣ λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος των χορηγών περιήλθαν στην χορηγία του ΟΠΑΠ.
Σε ακόμη δυσμενότερη θέση θα έρθουν οι ΄΄μικρές΄΄ομάδες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας οι οποίες σίγουρα δεν αποτελούν πόλο έλξης για τις εταιρίες αυτές καθώς δεν υποστηρίζονται τηλεοπτικά από τα κανάλια.
Στην αντίπερα όχθη τώρα, όσον αφορά το παιχνίδι των Μ.Μ.Ε , ορισμένα τηλεοπτικά δικαιώματα θα παραμείνουν όπως έχουν ως το 2012. Οι ομάδες της Α΄ Εθνικής θα εξακολουθήσουν να έχουν έσοδα στα ταμεία τους, σε ύψος που θα φτάνει ακόμα και τα 45 εκατ. ευρώ.
Την τύχη της Α΄ Εθνικής δεν φαίνεται να έχουν οι ομάδες της Β΄ Εθνικής οι οποίες βρίσκονται σε άμεση εξάρτηση από τον ΟΠΑΠ που πληρώνει τα δικαιώματα μετάδοσης δύο αγώνων την εβδομάδα.
Ο Σκάϊ ήδη έχει ανακοινώσει πως θα σταματήσει να χορηγεί παιχνίδια πέμπτης κατηγορίας τα οποία δεν έχουν ανταπόκριση και μάλιστα επιβαρύνουν το κόστος, φτάνοντας ακόμη και 6,5 εκατ. ευρώ ετησίως.
Την ίδια τύχη ίσως έχουν και οι ομάδες της Ξάνθης και του Ολυμπιακού καθώς το 2011 λήγει το συμβόλαιό τους με την κρατική τηλεόραση.

Read more »